Choroba i zespół Parkinsona
Nazwa choroby pochodzi od nazwiska angielskiego lekarza, który naukowo opisał ją w roku 1817. W języku potocznym choroba Parkinsona określana jest często mianem parkinsonizmu lub w skrócie PD ( od angielskiej nazwy Parkinson’s disease)
Na świecie parkinsonizmem dotkniętych jest prawie 1,5% osób w wieku powyżej 65 lat. Szacuje się że w Polsce parkinsonizmem dotkniętych jest ok. 80 tys. osób. Zdarza się, że choroba Parkinsona występuje u ludzi poniżej 40 roku życia.
Pierwsze objawy choroby pojawiają się zazwyczaj po 60 roku życia pod postacią znużenia, przygnębienia. Są to objawy niespecyficzne, które można wiązać z wiekiem pacjenta, wahaniami pogody czy współistnieniem innych schorzeń, co może powodować znaczne opóźnienie w diagnostyce i rozpoznaniu choroby. W takiej sytuacji warto zasięgnąć porady lekarskiej. W późniejszym etapie choroby dołączają się typowe objawy parkinsonizmu, tj. sztywność mięśniowa, drżenie i spowolnienie.
Podejrzenie wystąpienia choroby Parkinsona może sformułować lekarz rodzinny, niemniej jednak ostateczną diagnozę powinien postawić neurolog.
Przyczyny choroby nie są znane. Określone są jedynie czynniki ryzyka jej rozwoju, do których należą: wiek powyżej 60rz, wystąpienie choroby u bliskich krewnych, długotrwałe narażenie na kontakt z pestycydami, miedzią lub ołowiem.
Nie jest znane leczenie przyczynowe choroby Parkinsona.
Za pomocą środków farmakologicznych możemy spowolnić jej przebieg i łagodzić objawy.